Nastavljamo sa prikazom pomalo zaboravljenih jugoslovenskih filmova koji će se teško naći na programu srpskih televizija. Dakle...

Kinematografija svake zemlje, pa tako i počivše Jugoslavije, puna je i žita i kukolja. A osim te podele, postoje i mnoge druge, a među njima i ona na reprizirane i nereprizirane filmove. Dobrom žitu, pardon – filmu, učinjena je šteta bio u jednoj ili drugoj grupi, svejedno.

ODJEK, OCENE I POSLEDICE KONFERENCIJE

Konferencija u Beogradu i supersile

Osvrnućemo se i na stav supersila prema Beogradskoj konferenciji. SAD i SSSR nisu blagonaklono gledali na nesvrstane i njihovu aktivnost. Još je Banduška konferencija izazvala protivljenje supersila, pošto je Amerikancima smetalo skretanje neutralnih zemalja ulevo, a Sovjetima nezavisno organizovanje zemalja Trećeg sveta.

BEOGRADSKA KONFERENCIJA 1961. GODINE

Titova inicijativa za sazivanje konferencije

Vođen stečenim iskustvom, Tito je smatrao da treba dalje raditi na uspostavljanju bližih veza sa vanblokovskim državama, koje bi bile manifestovane u vidu sazivanja konferencije nesvrstanih država. Usledila je turneja po afričkim zemljama od februara do aprila 1961. tokom koje je Tito upoznao afričke lidere sa svojim planovima i sa Naserom se dogovorio oko sazivanja konferencije lidera vanblokovskih zemalja, kasnije poznate kao Prva konferencija nesvrstanih zemalja.

Prva konferencija nesvrstanih zemalja u Beogradu 1961. godine predstavlja jednu od prekretnica u razvoju politike i pokreta nesvrstanosti. Konferencija je formulisala osnovne principe politike nesvrstanosti i bila je podsticaj za dalji razvoj nesvrstanosti. Ta politika je nastala kao vid protesta protiv blokovske podele sveta novonastalih i nerazvijenih država koje su želele da vode nezavisnu spoljnu politiku.

Ponesen patriotskim zanosom, a podstaknut člankom RTS-a o srpskim rodoljubivim pjesmama1, potražio sam i jednu od mojih omiljenih „Jeremija pali topa” koju izvodi Tozovac. Kao predlog mi je na „Jutjubu” izašla i verzija te pjesme iz nekog našeg starog filma „Sreća u torbi”2. Scena počinje kao proslava, i, kada jedan od aktera kaže: „Gasi svetlo, u mraku ko u braku”, saznajemo da je to zapravo neka vrsta momačke večeri (pošto je očigledno da nema žena). Tada se pale svijeće i oni ga nose kroz kuću pokrivenog bijelim plaštom i viču: „Vječnaja pamjat!” Te riječi inače na pravoslavnim sahranama izgovaraju  sveštenik i vjerni narod, i one predstavljaju nadu i molbu Gospodu da ime pokojnika bude ponavljano u vječnosti. Dakle, da ne bude zaboravljeno, pošto je ideja – onom koji je zaboravljen, koga niko ne spominje, nema spasenja.