Nikad nije neko delo izazvalo toliki strah u meni. Ne strah od karakondžula ili akrepa koji se kriju pod našim krevetima, već strah od čoveka, strah toliko suštinski i toliko jak da je prelazio u nalete bola koji su strujali mojim telom. Antihrist je mračan od početka do kraja, svetle tačke nema. Za gledanje ovog filma potreban je, najpre, stomak, čvrst stomak koji je takođe potreban za ustajanje iz kreveta i za čitanje Biblije. O čemu se tačno ovde radi?

„Nepoznata žena” je italijanski psiho-triler koji je režirao Đuzepe Tornatore. Ovaj film koji je premijerno prikazan 2006. godine je pokupio brojne nagrade na festivalima u Evropi. Svaki komentar o filmu bi bio suvišan, zato smo planirali da vam samo ukratko opišemo radnju koja bi trebalo da vas zainteresuje i natera da ga pogledate.

Ovaj norveški film veliki broj gledalaca ocjenjuje kao najbolji akcioni triler u 2011. godini. Urađen je prema istoimenoj knjizi Jua Nesbea, jednog od najprodavanijih nordijskih romanopisaca. Lično, uvek volim pogledati nešto iz skandinavskih zemalja, jer svaki njihov filmski projekat obećava originalnost i svježinu (npr. Let The Right One In), ali Amerikanci, kao po običaju, istog trena najave rimejk, tako da je već najavljen i za ovaj film. Utješno je što ga je najavio Mark Volberg, koji je, po mom mišljenju, dobar glumac.

Pošto je započeo svoju rediteljsku karijeru sa dva izuzetna filma (Lock, Stock and Two Smoking Barrels i Snatch.), koja će obeležiti njegovo stvaralaštvo, Gaj Riči je doživeo potpuni debakl sa svojom trećom kreacijom pod nazivom Swept Away. Nakon ovakvog razočarenja (film je 2003. godine odneo titulu najgoreg u čak 5 kategorija), Riči je narednim ostvarenjem nameravao da povrati znatno poljuljanu reputaciju. Vraćajući se već oprobanom gangsterskom žanru, britanski reditelj nadilazi njegove okvire, pri čemu je finalni proizvod svakako neverovatan i nesvakidašnji. Bez obzira na svoju dubinu i relativnu originalnost, najbolja kritika koju je Revolver dobio, odnosila se na to da je film predviđen za užu publiku. 

Evo nas ponovo. Ovog puta želimo da vam predložimo film Funny Games. Najbolje je da vas upozorimo na početku: nije za one sa osetljivim stomakom, a nije ni za neke od onih koji nemaju osetljiv stomak (ja sam ga gledala sa prekidima, a pripadam drugoj grupi).

Fatih Akin je jedan od najpopularnijih režisera današnjice na prostorima Evrope. Nemački kinematograf turske nacionalnosti u svim svojim remek-delima se bavi temama koje gravitiraju oko problema teritorijalne, kulturne i socijalne konfluencije. Na prvi pogled, takav odabir izvora inspiracije može biti prilično ograničavajuć, ali Akin kamerom u nekoliko svojih filmova dostiže vrhunce u prenošenju na ekran i dramatiziranju ljudskih sudbina u vrtlozima međukulturnog (sukobljavajućeg) prostora.