Najnovije ostvarenje Endija i Lane Wahowski „Jupiter Ascending” (domaci naziv „Jupiter: Uzdizanje”) je film koji je startovao u bioskope februara 2015. godine (sa zakašnjenjem od 6-7 meseci od prvobitne najave). Pod palicom brata i sestre Wahovski i stilom koji konstantno prate, na svetlost dana dolazi još jedna sf avantura. Ovaj put putovanje se širi na čitav univerzum.
Priča prati glavnu glumicu (šarmantnu Milu Kunis) Jupiter Džons, i njenu naizgled lošu sudbinu. Ne držeci nas dugo u saosećanju sa njenim svakodnevnim životom, vrlo brzo ulazimo u centar priče. Kako Zemlja nije jedina nastanjena planeta u svemiru (složiće se mnogi da ima logike) daju nam uvid u brojne druge planete u univerzumu, kao i vrste koje nastanjuju naseljene planete. Rođena pod određenom zvezdom, u specificnim uslovima, njena sudbina biva određena od samog rođenja. Jupiter odrasta kao siromašna devojčica sa majkom i njenom familijom, radeći fizičke poslove kako bi preživela. Sa druge strane ulazimo direktno u priču dinastije koja vlada univerzumom već dugi niz vekova, i koja ima plan da iskoristi zemljane na vrlo brutalan način. Jupiter biva uvučena direktno u rat zbog svog predodređenja da bude kraljica planete Zemlje, prema pravilima koja važe u univerzumu.
Kao neko ko je voleći sf filmove od malih nogu zavoleo još više ovaj žanr po izlasku trilogije „Matrix”, mogu reći da se potajno nadam da će svako njihovo sledeće ostvarenje biti osveženje za filmsku industriju. Sa jedne strane (mala digresija) „Clоud Atlas” je bio film vredan pažnje, sa donekle konfuznom radnjom ali na kraju jasnom porukom. „Jupiter Ascending” je sa prvim slikama, trejlerom i uvidom u priču dosta obećavao, I sada slobodno mogu reći da su očekivanja samo pola ispunjena. Ono što dominira u filmu jeste šarenolikost planeta, raznolikost tuđinaca i vrlo kolorna slika čitavog univerzuma. Prelepi pejzaži segmenta planeta koji smo mogli da vidimo i vrlo pristojno osmišljene odevne kombinacije prate ceo film. Sa druge strane kliše tema, koja je ovaj put pokrenuta iz ugla vrlo kreativnih reditelja, samo je zagrebana, i ono što smo videli je samo delić ispod povrsine. Sami likovi, uključujući i glavni lik, nisu dovoljno razrađeni. Akcenat razrade je bačen na težak život glavne glumice i sa druge strane praveći paralelu po muci koju deli sa likom Kajnija Vajsa (po prvi put spomenut u recenziji „Channing Tatum”, međuzvezdanog ratnika vrhunskih veština. Sama po sebi nameće se ljubavna priča ova dva lika, svako noseći razočarenje iz svog života, koja svoj početak ima tek na kraju filma. Gluma Mile Kunis je pristojna, ništa više-ništa manje nego ono na šta smo navikli. Njen lik je formiran tako da je većim delom filma naivna, lakoverna devojka ali taj nedostatak prepisujemo režiserima. Tatum je takođe vrlo solidno izneo ulogu ratnika, to je vec njegov glumački fah samo u malo drugačijem okruženju, pa je sa te strane film na solidnom nivou. Kao treći i poslednji komentar na glumački performans izdvojio bih sve boljeg i boljeg Edija Redmajna, mladog glumca i novu nadu holivuda. Kao neko ko u poslednje vreme ima sve više zapaženijih uloga (što govori i njegova nominacija na predstojećoj dodeli Oskara), Edi je svoju ulogu svirepog Balema, jednog od braće dinastije Abrasax, izneo vrlo dobro i uverljivo, pa bih izdvojio njegov glumacki performans kao najbolji. Duhovitost u filmu u nekim delovima prelazi granicu, pa vec dovoljno nerazrađena priča dodatno gubi na ozbiljnosti. Akcioni deo filma je odrađen besprekorno kao i ceo vizuelni utisak, plus dodatak 3D tehnologije ovaj put nije uopšte bio visak kao u pojedinim filmskim hitovima.
Sve u svemu, vizuelno – odlično, glumački – solidno, tematski – površno, ovaj film bi trebalo da vidi svako ko uživa u ovom žanru, ali nije ostvarenje koje će imati duži utisak od posle prve kafe nakon odgledanog filma.
Ocena: 7/10
(Prolog)