Danas, kao i oduvijek, sve veće monoteističke religije (ako ne i sve) ne gledaju blagonaklono na homoseksualnost. Ja ću se u okviru ove teme, i njoj sapripadnih, baviti onim što znam o hrišćanstvu, pozivajući se na Bibliju. Pošto polazim iz jedne pozicije, ona neće biti dovođena u pitanje, ali moja lična zapažanja uvek mogu. Ovo znači i da neće biti nikakvih razmišljanja van hrišćanskih ideja.

Žan Delimo je rođen 18. juna u Francuskoj,  u gradu Nantu. Ovaj francuski istoričar posebno se bavio društvenom istorijom, istorijom mentaliteta, istorijom Rimokatoličke crkve i protestantske reformacije. Autor je velikog broja dela vezanih za navedene teme i veći broj istih nam je dostupan na srpskom jeziku. Bio je profesor istorije religioznih mentaliteta  na francuskom univerzitetu, u periodu od 1975. do1994. godine, kao i član francuske akademije (Académie des inscriptions et belles-lettres). Neka od njegovih najznačajnijih dela su : Nastanak i učvršćenje reformacije (1965), Rimokatilicizam između Lutera i Voltera (1971), Greh i strah, Strah na Zapadu, Civilizacija Renesanse.

Obrаzovаlo se između III i XII vekа, а nаstаlo je rаzvojem hrišćаnskog verovаnjа dа postoji mogućnost iskupljenjа nekih grehovа, u izvesnim uslovimа i posle smrti, аli čistilište kаo tаkvo ne postoji pre krаjа XII vekа. Između II i IV vekа se počelo rаzmišljаti o položаju duše između pojedinаčne smrti i strаšnog sudа, u sаmom Svetom Pismu teolozi su nаlаzili potvrdu postojаnjа očišćenjа i okаjаvаnje dušа posle smrti. U Stаrom zаvetu to je pričа o Judi Mаkаbejcu i žrtvi koju je nаredio zаrаd iskupljenjа grehovа vojnikа pаlih u boju. U ovom tekstu, hrišćаni srednjeg vekа, vide potvrdu dvа osnovnа elementа budućeg čistilištа, mogućnost iskupljenjа grehovа posle smrti i delotvornost molitvi živih zа mrtve koji se nа tаj nаčin mogu iskupiti. Drugi uticаjni tekstovi iz Biblije su u Novom zаvetu, u Jevаnđelju po Mаteji i Luki.