Tim Barton je jedan od ikoničnih reditelja koji je ostavio dubok trag u sedmoj umetnosti i koji je inspirisao milione obožavalaca da žive i razmišljaju u njegovom stilu.
Bartonova rediteljska karijera počinje kratkim filmom Ostrvo doktora Agora (1971) koji je u potpunosti sam stvorio. Prvu popularnost Barton je stekao kratkim stop-motion filmom Vinsent (1982) koji priča priču o nedruštvenom dečaku koji je zaluđen poezijom Edgara Alana Poa. To je prvi Bartonov film u kojem pokazuje istinsku kreativnost i tim filmom učvršćuje svoj gotički stil koji je razvio tokom godina. Dve godine kasnije snima prvu igranu verziju priče o dečaku i psu pod nazivom Frankenvini.
Kod nas poznat kao Bubimir, popularni Bitlđus je rođen 1988. godine u igranom filmu, a kasnije je Barton naveden kao tvorac i izvršni producent istoimene animirane serije. Već sledeće godine izlazi film Betmen u kojem glavnu ulogu igra Majkl Kiton (zvezda Bubimira), a zvezda je takođe i Džek Nikolson, koji je stvorio ikoničnog Džokera, Betmenovog najvećeg neprijatelja.
Godine 1990. Barton po prvi put sarađuje sa možda najvećom zvezdom Holivuda – Džonijem Depom, u filmu Edvard Makazoruki. Ovom ulogom Dep počinje bogatu karijeru igranja neobičnih likova. Takođe, u ovom filmu Barton poslednju put sarađuje sa omiljenim glumcem – Vinsentom Prajsom kojeg je prvi put zaposlio kao naratora u filmu Vinsent.
Tri godine kasnije, Tim producira film Noćna mora pred Božić, često nazivan Predbožićna noćna mora Tima Bartona, prvi dugometražni stop-motion animirani film koji je doneo ogromnu popularnost Bartonu i stop-motion tehnici.
Barton oživljava kult obožavalaca Eda Vuda, istoimenim filmom iz 1994. To je bila druga kolaboracija Bartona i Depa.
Pet godina kasnije duo ponovo sarađuje na snimanju filma Uspavana dolina, koji je stvoren po najpoznatijoj američkoj legendi – priči o bezglavom konjaniku koji seče glave stanovnicima malog grada. Na snimanju filma Planeta majmuna Barton upoznaje Helenu Bonam Karter koja mu postaje životni partner; njih dvoje imaju sina ali nisu venčani. U vezi su od 2001. godine.
Dve godine kasnije snima bajkovitu priču o čoveku koji je volio da priča priče, Krupna riba. Tada je po prvi put sarađivao sa poznatim glumcem Albertom Finijem. Na sledećem projektu se ponovo udružuje sa Depom i 2005. godine izlazi film o najpoznatijem proizvođaču čokolade – Čarli i fabrika čokolade, gde sarađuje, sa već sada popularnim, Fredijem Hajmorom koji je dobio ulogu oduševivši Depa u zajedničkom filmu U potrazi za Nedođijom.
Iste godine, Barton, Dep i Helena snimaju Mrtvu nevestu, koju je neobični reditelj mračnog i maštovitog stila snimio već zastarelom tehnikom stop-motion animacije. Mrtva nevesta Bartonu donosi prvu od dve nominacije za Oskara.
Samo dve godine kasnije trio snima film koji im je doneo svetsku popularnost – horor stvoren po mjuziklu: Svini Tod: Demonski berberin iz ulice Flit. Film Depu donosi nominaciju za Oskara.
Alisa u Zemlji čuda izlazi 2010. godine, a film prati dešavanja Alise, 19-ogodišnje devojke koja se vraća u skoro zaboravljenu Zemlju čuda. Dep, već poznat po igranju čudnih likova, stvara ikonični lik Ludog Šeširdžije koji sa Alisom i Belom kraljicom kreće u pobunu protiv Crvene kraljice koju je igrala, ni manje ni više, Helena Bonam Karter.
Dve godine kasnije Barton snima film po popularnoj sapunici prošlog veka Mračne senke koji nije doživeo uspeh kod kritičara, ali je dobio podršku vernih obožavalaca Tima Bartona.
Prošle godine je izašao dugometražni stop-motion animirani film Frankenvini u kojem Bartom napokon priča priču o Vinsentu i njegovom najboljem prijatelju – njegovom psu. Barton je na ovogodišnjoj dodeli Oskara bio nominovan po drugi put.
Trenutno traje snimanje filma Krupne oči koji je zakazan za 2014. Naime, radi se o biografskoj drami o popularnoj slikarki Margaret Kejn, koja je poznata po slikanju portreta sa neprirodno krupnim očima. Ovaj detalj, po kom je Margaret ostala zapamćena, bio je jedna od ključnih inspiracija Bartonu u stvaranju karakterističnog stila.
Pored snimanja filmova, Barton takođe slika, i u svetu je popularna knjiga njegovih ilustracija koja sadrži sve ilustracije koje je radio u pre-produkciji filmova, ilustracije koje su izlagane i u muzejima.
Tim Barton zaista jeste neponovljiv talenat koji koristi svoju kreativnost i maštu na najbolji način i tera svoje granice do nemogućeg. Svakim novim projektom Barton premašuje prethodni. Svaki filmofil prepoznaje Bartonov film već na prvi pogled – neko po muzici koju je uvek pisao Deni Elfman, neko po plavoj noti koja obeležava svaki njegov film, neko po kombinaciji glumaca koja se može videti u Bartonovim filmovima, neko po tematici filma. Svim tim ljudima je jedna stvar zajednička – poštovanje velikog Tima Bartona i večna zahvalnost na njegovom konstantnom i upornom radu da održi istinsku umetnost u koraku sa vremenom.