Knez Vladimir upravljao je srpskom kneževinom Dukljom od oko 1000. do 1016. godine. Njegov otac je bio, po Letopisu Popa Dukljanina, knez Petroslav. Vizantijski pisac Jovan Skilica i Pop Dukljanin opisali su Vladimira kao čoveka punog vrline, pravičnog, miroljubivog i mudrog. Njegova bliska i mudra politika sa Vizantijskim (Romejskim) carstvom smetala je bugarskom vladaru Samuilu, koji je sa braćom podigao ustanak protiv Romeja 976. godine. Svoju državu Samuilo je brzo širio na jugu i istoku. Tako je pod svoju vlast stavio Makedoniju bez Soluna, Podunavsku Bugarsku, Tesaliju, Epir i Drač. Na redu su bili saveznici Romeja na zapadu, Srbi.
Car Samuilo šalje svoje trupe na srpske kneževine Duklju, Zahumlje, Bosnu, Rašku. Knez Vladimir se zajedno sa svojom vojskom povlači na planinu Oblik (danas Taraboš) nedaleko od Skadra. Ipak, zarobljen je i poslat u Prespu gde je stavljen u tamnicu. Car Samuilo oženio je Vladimira svojom kćerkom Kosarom u skladu sa svojom političkom procenom. Naime, vraćanjem bivših vladara na njihove nekadašnje teritorije i njihovom ženidbom za carsku porodicu, Samuilu se ostavljala mogućnost da ne troši svoju vojsku na gušenje pobuna nego na borbu sa romejskim trupama.
Ostaci crkve Prečiste Krajinske u čijoj blizini je bio dvor kneza Vladimira
Knezu Vladimiru vraćena je na upravu njegova kneževina, Duklja, i dodata su mu prostranstva na severu Dračke teme i zemlje u slivu Tare i Pive. Međutim, posle nekog vremena preminuo je car Samuilo (1014. godine) i desila su se tumbanja u carskoj porodici. Samuilovog sina Gavrila Radomira ubija Jovan Vladislav, sin rođenog brata Samuilovog. On je hteo da ubije i kneza Vladimira i u tom naumu je uspeo 1016. godine. Knez Vladimir je ubijen na izlasku iz crkve i pored uveravanja cara Jovana Vladislava da mu se neće ništa dogoditi.
Balkansko poluostrvo u 9. veku
Nedugo zatim telo kneza Vladimira preneto je u iz Prespe u Krajinu. Od 1381. godine njegove mošti čuvaju se u manastiru svetog Jovana Vladimira kod Elbasana, da bi mošti bile prenete 1995. godine u pravoslavnu crkvu u Tirani. Njegovo žitije nastalo je u Duklji negde između 1075. i 1089. godine i on je prvi srpski svetac. Kult Jovana Vladimira naročito je izražen u okolini Elbasana i u Krajini. Na ikonama se predstavlja u vladarskom ruhu gde u desnoj ruci drži krst a u levoj svoju glavu.
Freska kneza Jovana Vladimira
(SOKO)
